သူရယ္ ကိုယ္ရယ္ ခ်စ္သူရယ္

ေရးသင္႔မေရးသင္႔
ေတြးစေနတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ထြက္ေပၚလာတဲ႔ ႏွလုံးသားစကားသံစဥ္တစ္ခုႏွင္႔အတူ
ဒီစာကိုလြမ္းခ်င္းအေနနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္တယ္ခ်စ္သူ

က်ေနာ္႔မမဆီ လည္လည္သြားတဲ႔
တစ္ေန႔ေပါ႔
က်ေနာ္သူနဲ႔အတူစီးေနက်
ဘတ္စ္ကားမွတ္တုိင္
တစ္ခုကို
မွတ္မွတ္ရရ
ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔တယ္

ဒီခ်ိိန္မွာ
သိလိုက္ရတယ္
က်ေနာ္႔ေဘးနားမွာ
ခ်စ္တဲ႔ သူမရွိေတာ႔ဘူးရယ္

က်ေနာ္႔မ်က္၀န္းထဲမွာ
ခ်စ္သူ႔ပုံရိပ္ ေဖာ္ၾကည္႔ေတာ႔
က်ေနာ္႔ခ်စ္သူ စကားသံေလးေတြ
ၾကားေယာင္လာတယ္။

မင္းမသိတဲ႔ ငါ႔အခ်စ္ေတြ
ငါ႔ႏွလုံးသားတစ္ေနရာမွာ
႔အရင္လိုပဲရွိေနတာပါလား။


ဒီတစ္ခါေတာ႔
က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲပဲေပါ႔
မွတ္တိုင္ေတြေရာက္တိုင္း
သူေျပာခဲ႔တဲ႔
စကားပုံရိပ္ေတြကို ျမင္ေယာင္ကာရယ္
သတိတရ လြမ္းေနတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ
အဲဒီတုန္းက သူဘေလာ႔စေရးတယ္
ကြန္မန္႔ေတြရလို႔
သူအေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးရဲ႕
အဲဒီအေၾကာင္းေတြကိုလည္း
က်ေနာ္႔ကို ေျပာျပရွာတယ္။

က်ေနာ္႔ေရွ႔မွာ ဘေလာ႔အတြက္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးမယ္လုပ္တုန္း
ရွက္ၿပဳံးၿပဳံး ၿပီးေျပာရွာတယ္
"အိမ္က်မွ ကိုယ္ေရးေတာ႔မယ္တဲ႔"။

သူ႔ရွက္ၿပဳံးေလးနဲ႔အတူ
က်ေနာ္လည္း ၿပဳံးလာတယ္။
ခုလည္းပဲ
ဒီကဗ်ာေရးရင္
သူ႔အၿပဳံးေလးကို
ျမင္ေယာင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္လည္း
ၿပံဳးေနတယ္။

ခံစားရခက္တဲ႔
ေ၀ဒနာတစ္ခုကို
ထမ္းပိုးရင္း
မင္းအၿပံဳးကို အခါခါျမင္ေယာင္လို႔
အခ်ိန္ေတြ နာရီေတြ ေန႔ရက္ေတြ
လေတြက
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေက်ာ္လြန္သြားတယ္။

ၾကင္နာတတ္တဲ႔
ငါ႔ခ်စ္သူမင္းတစ္ေယာက္အေပၚ
လြမ္းဆြတ္တဲ႔ စိတ္ေတြကို
အခ်ိန္ေတြ နာရီေတြ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔ အတူ
က်ေနာ္႔ဘ၀မွာ ျဖတ္ေက်ာ္သြားမွာ
မလိုလားပါဘူး
ခ်စ္သူရယ္

ေလးစားလ်က္
သဲသဲ