အခ်စ္နဲ႔ ဘ၀

က်ေနာ္ေတြးမိတာေလးရွိလို႔ ဒီဘေလာ႔ေလးကို တင္လိုက္တာပါ။ ဒီညေနက်ေနာ္ toapayoh ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို သြားၿပီးတရားနာတယ္ ။ အသိတစ္ေယာက္ကေျပာလို႔ ဒီသတင္းေလးၾကားလုိက္ရလုိ႔ စိတ္မေကာင္းေတာ႔ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေျပာပုံက ဒီလုိဗ်ာ "အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ျမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဒီစင္ကာပူမွာ အိမ္ေဖာ္အေနနဲ႔ လာလုပ္တယ္။ က်ေနာ္သိရသေလာက္ စင္ကာပူေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ရတယ္လုိ႔ပဲ ၾကားတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အိမ္ေဖာ္အေနနဲ႔ လာလုပ္က်တဲ႔ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အိမ္ရွင္ခြင္႔ျပဴခ်က္မရွိပဲန႔ဲ အိမ္ျပင္ထြက္လို႔ မရဘူး။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ က သူ႔အသိေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တယ္။ ေမတၱာငတ္ေနတဲ႔ အဲဒီ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ ဖုန္းထဲမွာပဲျငိသြားၾကတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီေကာင္မေလးဖုန္းလခ ၂၀၀ ေက်ာ္ကုန္က်သြားတယ္။ အိ္မ္ရွင္ကလည္း အဲဒီေကာင္မေလးကို ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားၿပီး ။ သူကိုၾကိဳေပးထားတဲ႔ လစာ ၂လစာကို အရႈံးခံၿပီး စင္ကာပူကေနျမန္မာနုိင္ငံကို ျပန္ပို႔လုိက္တယ္တဲ႔ ။ အဲဒီေတာ႔ အဲဒီေကာင္မေလးခမ်ာ ရန္ကုန္ကိုျပန္သြားရရွာတယ္။ " က်ေနာ္ၾကားၾကားခ်င္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာက က်ေနာ္သိရသေလာက္ ဒီကုိ အိမ္ေဖာ္ အေနနဲ႔ လာလုပ္တဲ႔ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လစာရဲ႕ ၇ လစာကို agent fee အေနနဲ႔ ေပးရတယ္။ အဲဒီေတာ႔ သူတို႔ခမ်ာ လုပ္ရတဲ႔ လခက 7 လေက်ာ္မွ အိမ္္ကုိ ျပန္ပို႔ ႏုိင္မွာေလ။

က်ေနာ္ပထမစဥ္းစားမိတာက ဒီကိုလာဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ေတြရဲ႔ မိဘေတြက ေပးလိုက္တဲ႔ ရွိမဲ႔စုမဲ႔ သူတုို႔ ျခိဳးျခံၿပီး မစားရက္မေသာက္ရက္ ေခြ်တာသုံးထားတဲ႔ ပိုက္ဆံေလးေတြကုိ ရင္းၿပီး ဒီကိုလာရတယ္။ ပိုက္ဆံတင္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မိဘေတြရဲ႔ သားသမီးအေပၚမွာ ထားခဲ႔တဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေလးေတြ ။ ၿပီးေတာ႔ မိဘဆုိတာ ဆင္းရဲ ရဲ ခ်မ္းသာသာ သူတို႔သားသမီးေတြကို သူတို႔ရင္ခြင္မွာပဲ ထားခ်င္တာေလ။ သူတို႔ရင္နဲ႔ရင္းၿပီးေတာ႔ ခ်စ္တဲ႔သားသမီးေတြကို အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ထားရတာ သူတို႔ရင္ထဲဘယ္ေလာက္မ်ား ပူမလဲဗ်ာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အဲလိုျဖစ္သြားေတာ႔ ေကာင္မေလး မွားသည္ျဖစ္ေစ ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ အထိခိုက္ဆုံးက သူကိုယ္တုိင္နဲ႔ သူ႔မိဘေဆြမ်ိဳးေတြပဲျဖစ္မွာ ။

ေနာက္တစ္ခုစဥ္းစားမိတာက တစ္ခ်ိဳ႔ ေသာသူေတြက လူတစ္ေယာက္ကို တကယ္မခ်စ္ ႏုိင္ပဲနဲ႔ ကတိေတြေပး အာလူးေတြေပးၿပီးေတာ႔ သူမ်ားဘ၀မွာ အခက္အခဲ စိတ္အေနွာင္႔အယွက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ မေကာင္းဘူးလို႔ထင္တယ္။

ဲျ႔ပီးေတာ႔ က်ေနာ္အၾကံေပးခ်င္တဲ႔တစ္ခ်က္က ဒီဘေလာ႔ကိို လာဖတ္တဲ႔ စာဖတ္သူေတြမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘြဲ႔ရၿပီးေတာ႔ ဒီမွာ မိမိႏွင္႔မဆုိင္ေသာ အလုပ္(အိမ္ေဖာ္) အစရွိသကဲ႔သို႔ အလုပ္မ်ား ကို လာလုပ္ခ်င္တဲ႔သူမ်ား ရွိရင္ တားၾကပါလို႔ ။ ျမန္မာေငြနဲ႔ ေျပာရင္ အမ်ားဆုံးရ၇င္တစ္လ ၂ သိန္းေပါ႔ ။ အဲဒီပိုက္ဆံေလးေလာက္နဲ႔ ကိုယ္႔ဘ၀ကို မရင္းၾကပါနဲ႔ လို႔ ။ ဒီလို အစစအရာရာ ေစ်းၾကီးတဲ႔ႏုိင္ငံမွာ ၂ သိန္းရတဲ႔သူဆုိတာ ပိုက္ဆံ ၅ ေသာင္းတင္ေအာင္စုဖို႔ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဆင္းရဲေပမဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာရတယ္။ မိဘနဲ႔ ေနရတယ္ ။ ဘ၀လုံျခံဳတယ္။ စိတ္ေအးခ်မ္းတယ္ဗ်ာ။ အဲလို အခြင္႔အေရးေတြနဲ႔ ဘာမဟုတ္တဲ႔ ေငြေလးနဲ႔ မလဲၾကပါနဲ႔ ။

ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေလးပါ။ အခ်စ္နဲ႔ ဘ၀ကိုမေရာေထြးလိုက္ၾကပါန႔ဲလို႔ ။ စင္ကာပူမွာ "မီးဖုိေခ်ာင္မွာ ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ အခ်စ္ဆုိတာ တံခါးေပါက္ကထြက္ေျပးမွာပါ" လို႔။ က်ေနာ္႔ဘ၀မွာလည္း တစ္ခါတစ္ေလ မွာ အဲလိုေရာေထြးမိသလိုျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အခ်စ္နဲ႔ဘ၀ကို ေပါင္းခ်င္ရင္ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားရမယ္႔အခ်က္က

• မိဘကိုေရာ ကိုယ္ကိုတုိင္ေက်ေက်နပ္နပ္ ေက်းဇူးဆပ္ၿပီးၿပီလား ?
• ဘ၀မွာေရာ အာမခံခ်က္ အျပည္႔ရွိတဲ႔ အလုပ္မ်ိဳးနဲ႔ ဘြဲ႔မ်ိဳးကို ေရာကိုကိုယ္တိုင္ ရဖူးၿပီလား ?
• လက္တြဲေဖာ္လို႔ထင္ရတဲ႔ လူေတြကေကာ ခင္ဗ်ားကိုတကယ္နားလည္ရဲ႔လား ?
• က်ေနာ္တို႔ကေကာ သူ႔တို႔ကိုတကယ္နားလည္ရဲ႔လား ?
• မိိမိေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေကာကိုယ္ေရြးခ်ယ္တဲ႔ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ကအဆင္ေျပေအာင္ေနနိုင္ရဲ႔လား ?
  
• မိမိနဲ႔ ေကာ စိတ္ကူးအေတြးအေခၚခ်င္းမ်ိဳးတူရဲ႔လား or ကုိယ္႔စိတ္ကူးအေတြးအေခၚကို ေကာလုိက္ႏုိင္ရဲ႔လား ?
  
• အဆင္႔အတန္းရွိတဲ႔ မိသားစုထဲက ေပါက္ဖြားလာတဲ႔ မိသားစုမ်ိဳးလား ?
• မိဘေတြကေကာ ေဆြမ်ိဳးေတြကေကာ ၾကည္ျဖဴႏွစ္သက္သေဘာတူတဲ႔ လူမ်ိဳးတဲ႔လား ?
  

က်ေနာ္ေတာ႔အဲဒီေမးခြန္းေတြ ေမးလိုက္ရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို ဆုံးရႈံးဖူးပါတယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္႔အထင္ပါ ၊ အခ်စ္ဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္ေပ်ာက္သြားတတ္ေပမဲ႔ ဘ၀ဆိုတာ အခ်ိန္တိုင္းရွိေနတာေလ။ အခ်စ္ဆုိတာ အသစ္တဖန္ျဖစ္ေပၚနိုင္တယ္ ။ က်ေနာ္တို႔ဘ၀မွာ အခ်စ္ကိုဆုံးးရႈံးခံႏုိင္ေပမဲ႔ ကိုယ္႔အျပဴအမူေၾကာင္႔ ကိုယ္႔လုပ္ရပ္ေၾကာင္႔ေတာ႔ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔မိသားစုရဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ၊ မိမိရဲ႔ ေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ၊ ဘ၀အနာဂတ္ေတြကို ေတာ႔ က်ေနာ႔္ဘ၀မွာ အေပ်ာက္အပ်က္မခံႏုိင္ပါဘူး။

အားလုံးပဲ စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစဗ်ာ။ အစစအရာရာလည္းအစဥ္ေျပပါေစလို႔ ။

ဆုေတာင္းလ်ွက္
အပိ်ဳၾကီး
သဲသဲ